Η κοινωνική συμμαχία της αντιεξέγερσης
Εισαγωγή
Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από την εξέγερση του Δεκέμβρη και η στρατηγική της αντιεξέγερσης που έχει στηθεί από το κράτος και τους μηχανισμούς του έχει περάσει σε μια φάση ολοκλήρωσης. Και αν μιλάμε για αντιεξέγερση, μιλάμε για μια κατάσταση όπου μέσα από τακτικές πολιτικής-οικονομικής τεχνολογίας διαμορφώνεται ένα περιβάλλον συναίνεσης και γενικευμένου φόβου προς την καπιταλιστική μηχανή. Μια στρατηγική διττής κατάστασης, από την μία της διαίρεσης των γραμμών των εξεγερμένων –αναρχικοί-μαθητές-εργάτες κλπ.- και της στέρησης του χώρου και του χρόνου της εξέγερσης, και από την άλλη της προσπάθειας ταύτισης των συμφερόντων των υποκειμένων, εκβιάζοντας ή αποσπώντας εθελοντικά, με τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Ειδικά σε μια περίοδο, όπου η γενικευμένη κοινωνική δυσαρέσκεια προς το σύνολο του πολιτικού κόσμου προκαλεί συνεχώς ρηγματώσεις στην κοινωνική ειρήνη και σημεία εξέγερσης καταγράφονται όλο και περισσότερο, παρά τη διαφαινόμενη κάμψη των αντιστάσεων, δημιουργείται η ανάγκη από την πλευρά του κεφαλαίου και του κράτους να καταστήσει την εξέγερση ως ένα σημαντικό αίτιο της κακής οικονομικής-κοινωνικής κατάστασης και ως παράγοντα καθυστέρησης της μεταρρύθμισης του ελλειμματικού κράτους.
Σκοπός της αντιεξέγερσης είναι η δαιμονοποίηση της εξέγερσης και η ταύτιση των καταπιεσμένων με τους αφέντες τους. Στόχος είναι να καταστήσει τα ίδια τα υποκείμενα και την κυκλοφορία του κεφαλαίου περισσότερο αποτελεσματικά και λειτουργικά.
Ένα Σύντομο Ιστορικό Continue reading Η κοινωνική συμμαχία της αντιεξέγερσης
